ماهرویان

پیر اگر باشم چه غم؟ عشقم جوان است ای پریوین جوانی هم هنوزش عنفوان است ای پریهر چه عاشق پیر‌تر، عشقش جوان‌تر ای عجبدل دهد تاوان، اگر تن ناتوان است ای پریپیل ماه و سال را پهلو نمی‌کردم تهیبا غمت پهلو زد ماهرویان...ادامه مطلب

من و جام می ‌و معشوق، الباقی اضافات است
اگر هستی که بسم‌الله، در تاخیر آفات است

مرا محتاج رحم این و آن کردی ملالی نیست
تو هم محتاج خواهی شد جهان دار مکافات است

ز من اقرار با اجبار می‌گیرند باور کن
شکایت‌های من از عشق از این دست اعترافات است

میان خضر و موسی چون فراق افتاد، فهمیدم
که گاهی واقعیت با حقیقت در منافات است

اگر در اصل دین حب است و حب در اصل دین، بی‌شک
به جز دلدادگی هر مذهبی مشتی خرافات است

ماهرویان...

خُرّم، تن آن کس که دل ریش نداردو اندیشه‌ی یار ستم‌اندیش نداردگویند رقیبان که ندارد سر تو، یارسلطان چه عجب گر سر درویش ندارداو را چه خبر از من و از حال دل منکو دیده ی پر خون و دل ریش ندارداین طرفه که ا ماهرویان...ادامه مطلب

مثل یک کودک بد‌خواب که بازیچه شدهخسته‌ام خسته‌تر از آن‌که بگویم چه شدهدر خیالات به‌هم‌ریخته‌ى دور و برمخیره بر هر چه شدم خاطره‌اى زد به سرممى‌روم چشم تَرَم را به زیارت ببرمتا از آن چشم نظرباز شکایت بب ماهرویان...ادامه مطلب

دامنه برفی به لب چشمه‌سار، کبک خرامان بهار این همه؟خنده نکن ناز نکن گُل نچین، وسوسه کردن به شکار این همه؟اسب سپید قد و بالا بلور، یال به توفان‌زده‌ی شوق و شورسرکش و طغیانگر و مست غرور، دلبری از ایل و تبار این همه؟طاق زده نصف جهان کاشی‌ات، فرشچیان خیره به نقاشی‌اتسرمه کشیدی به طلا پاشی‌ات، آینه و نقش و نگار این همه؟گرمی پُرشور بغل وای من، ناب‌ترین بیت غزل وای مناز لب تو باز عسل... وای من، کوزه‌ی پُر شهد انار این همه؟مست هیاهوی شرابم نکن، یخ نشکن در من و آبم نکنراه نرو باز خرابم نکن، هر قدمت زلزله‌وار این همه؟هی نرو این راه سرازیر را، حرص نده ماشه‌ی ده‌ تیر راباز هوایی نکن این شیر را، آهو و در فکر فرار این همه؟با گِله در خواب چه گفتی به من؟ شب، شب مهتاب چه گفتی به من؟با تب و با تاب چه گفتی به من؟ عاشقی و داد و هوار این همه؟صبح کسی گفت چه‌ها کرده‌ای، با غزلت شور به‌پا کرده‌ایباغ پُر از گل که صدا کرده‌ای، اول پاییز و بهار این همه؟ ماهرویان...ادامه مطلب

آمدم قایق برانم، بادبان از دست رفتدار و نادارم به دست این و آن از دست رفتآن بهارانی که سر شد با تنِ مرطوب گُلزیر پای خشک و خونخوار خزان، از دست رفتتا که جنبیدم به خود، دیدم که تنها مانده‌امفرصت عیش و طرب با دوستان، از دست رفتبرکه‌ها خشکید، جنگل مُرد، دیگر برنگردای پرستوی مهاجر، آشیان از دست رفتبا شغالان بیابانی که می‌بینی بگوی:غرّش بی‌حدّ آن شیر ژیان از دست رفتمثل «بابا آب دادِ» کودکی‌ها خسته‌امبس که دیدم لای دفتر، آب و نان از دست رفتشاهنامه آخرش خوش نیست آدم های گیج!زیر پای گوسفندان، هفت خوان از دست رفتمن جوان بودم زمانی، جسم و جانم خام بودپخته شد، امّا زمانی که... زمان از دست رفتاین دو روز آخری هم واگذار سرنوشتبا حساب عمر مفتی که، گران از دست رفت ماهرویان...ادامه مطلب

دوره‌ی ضحّاک طِی شد، پیش از او جمشید کِی هم
شاه رفت از دارِ هستی، می‌رسد دورانِ وِی هم
‌
غیرِ ذاتِ حق نخواهد ماند بر تختی، امیری
بوی الرحمن بلند است از تنورِ مُلکِ رِی هم
‌
آری آوازِ دُهُل از دور خوش بوده‌ست روزی
حال، چندی بشنوید از ناله‌ی جانسوزِ نِی هم
‌
غم چنان از شش جهت آوار خواهد شد که هرگز
شادمانی در دلی باقی نمی‌مانَد به مِی هم
‌
فکرِ بالاپوش باید کرد پیش از برف و بوران
بعدِ فروردین می‌آید لاجرم کولاکِ دِی هم ماهرویان...

آخرش عشق تو فرمان «برو» خواهد داد
هر چه انکار کنی چشم تو لو خواهد داد

به بیابان زده این دل به امیدی که شبی
رهزن چشم تو دستور چپو خواهد داد

عید فطر است و امسال دلم می‌گوید
دلبرم باز به من بوسه‌ی نو خواهد داد

عشق فرمانده‌ی خوبی‌ است ولی آخر کِی
به من آزادیِ حرکت به جلو خواهد داد؟
•
عاقبت ظلم تو دامان تو را می‌گیرد
حاصل کشت تو را وقت درو خواهد داد

ماهرویان...

یکشنبه 7 خرداد‌ماه سال 1396 :: 22:01 :: نویسنده : مجتبیٰ فرد خوبِ من! حیف است حال خوبمان را بد کنیمراه رود جاری احساسمان را سد کنیم.عشق، در هر حالتی خوب است؛ خوبِ خوبِ خوبپس نباید با «اگر» یا «شاید» آن را بد کنیم.دل به دریا می‌زنم من... دل به دریا می‌زنی؟تا توکّل بر هر آنچه پیش می‌آید کنیم.جای ح ماهرویان...ادامه مطلب

تو شعر بودی از اوّل در آن زمان که نبودبه شکلِ ناله سرودم تو را، زبان که نبودنگاه کردی و احساس بندگی کردمخدا هنوز فراگیر، در جهان که نبودنگاه کردی و در اشتیاق غرق شدمهنوز شوق پریدن، در آسمان که نبودکدام کندو از خود بزاق می‌زایدعسل چشیدم و آبی در آن دهان که نبودمرا که رد شده بودم، خدا دچار تو کردچه قص ماهرویان...ادامه مطلب